Motyw wsi
jest bardzo znany i można odnaleźć jego przykłady w utworach prawie każdej epoki. Wieś jest
przedstawiana na wiele sposobów. Przeważnie zostaje wyidealizowana, lecz można
spotkać się, także z jej prawdziwymi opisami. Takich utworów jest dużo więcej.
Ale jest również kolejny sposób prezentacji. Wybierany przez autorów, którzy
wyrażali uczucia patriotyczne rodaków i protest przeciw niesprawiedliwości
społecznej. Przedstawili nam tragiczny obraz życia ludzi na wsi. Ukazali prawdę, która mówiła, że
przeludniona wieś żyła w warunkach, które graniczyły ze skrajną nędzą. Głodni i
wyczerpani chłopi pracowali do upadłego.
Takiego
sposobu przedstawienia wsi podjął się Stefan Żeromski. Jego poglądy są
jednostronne, sprecyzowane. Z jego punktu widzenia wieś jest to miejsce
straszliwej nędzy, w którym żyją istoty prymitywne, często pozbawione ludzkiego
reagowania. Ten obraz jest niestety prawdziwy, lecz chyba nie do końca
obiektywny. Możemy go odnaleźć w utworach modernistycznych takich jak
Opowiadania: "Rozdziobią nas kruki i wrony", ”Siłaczka”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz